അകന്നു പോയ കാലത്തിലെവിടെയോ  ഞാനുണ്ട്.......എന്റെ ബാല്യമുണ്ട് ..കളിപറഞ്ഞ,ചിരിച്ച കഥപറഞ്ഞ നിറമുള്ള ഇന്നലെകലുണ്ട് .അവയൊക്കെയും ഇനി തിരികെ വരുമോ എന്നെനിക്കറിയില്ല ...

എന്റെ   മനസ്സ് കിടന്നു പിടയ്ക്ക്യാണ് വല്ലാണ്ട് ..........,,,,എനിക്കറിയില്ല .എന്തിനെന്നു നല്ലതിനാവം ഒരുപക്ഷെ ......അറിയില്ലെനിക്ക് ....
എന്തിനൊക്കെയോ ആണ് അതെനിക്കറിയാം............
ഇടയ്ക്കൊക്കെ ഞാൻ സ്വയം ചോദിക്കാറുണ്ട് ഞാൻ ആരാണെന്നു എനിക്കറിയാത്തതും അതുതന്നെയാണ് ഞാൻ ആരാണ്???
എന്താണ് എന്നിൽ അര്പ്പിതമായ നിയോഗം?
ഇനി ഒരിക്കലും തിരികെ കയരാനാകാത്ത വിധം ധുക്കം എന്നെ വരിയുംബോളും ഞാൻ തകര്ന്നുപോകാതെ നില്ക്കുനത് നാളെ എന്നുള്ള ഒരു പ്രതീക്ഷയുടെ മേലാണ് ...ആ നാളെകൾ ഇന്നെന്നിൽ ഉണ്ട് എന്റെ മുന്നില് ഉണ്ട് ...
എനിക്കറിയാം അതിന്നെന്നില്തന്നെയുണ്ട്.....
ഏതോ ജന്മസുകൃതം ബാകിയാക്കി അകന്ന ഒരുപാടട്മാക്കൾ എന്നോടൊപ്പമുണ്ട് എനിക്കറിയാം അത് ....തക്ര്ന്നുപോകുംബോലും എന്നെ വീഴാതെ പിടിച്ച നിരത്തുന്നത് അതൊക്കെയാണ്‌.ഇന്നി മലബാരിനൊരു സംഗീതം ഉണ്ട്.......
സ്നേഹത്തിന്റെ സംഗീതം,........പറയാൻ മറന്ന പാട്ടിന്റെ താഴുകിയകന്ന ഇന്നലെകളുടെ,,,,,,എന്നിൽ ഉറഞ്ഞുപോയ ഇന്നുകളുടെ...