പിറന്ന നാടിനും ഭരതംബയ്ക്കും വേണ്ടി നാടും വീടും വിട്ട് അതിർത്തിയിൽ രാവും പകലുമില്ലാതെ കാവൽ നിൽക്കുന്ന പട്ടാളക്കാരൻ......
ഒരിക്കൽ പോലും സമൃദ്ധിയുടെ ഈ ലോകത്തു നമ്മൾ അവരെ ഓർമ്മികാറില്ല
അവന്റെ വീട്ടിൽ ഒരമ്മയുണ്ട്....
മകന്റെ ലോണിൽ മകളെ കെട്ടിച്ചയച്..,മകനായ മാത്രം തൊടിയിലെ മാങ്ങയും പൊടിയും പൊട്ടും കാത്തു വചിരിക്കുന്ന അമ്മ....
മകന്റെ ലോണിൽ മകളെ കെട്ടിച്ചയച്..,മകനായ മാത്രം തൊടിയിലെ മാങ്ങയും പൊടിയും പൊട്ടും കാത്തു വചിരിക്കുന്ന അമ്മ....
പിന്നെ അവന്റെ പെണ്ണുണ്ട്....
വെറും ഒരു പെണ്ണല്ല...
അവളാ അമ്മയ്ക്ക് മകനും മകളുമാണ്.......
അമ്മയെ പൊന്നുപോലെ നോക്കുന്നവൾ....അവനുള്ളപ്പോൾ അമ്മയ്ക്ക് ഒരു സുഖമില്ലായ്മ വന്നാൽ എങ്ങിനെ നോക്കുമോ അതിനേക്കാൾ നന്നായ് അവന്റെ കുറവറിയിക്കാതെ ആ അമ്മയെ നോക്കുന്നവൾ....
വെറും ഒരു പെണ്ണല്ല...
അവളാ അമ്മയ്ക്ക് മകനും മകളുമാണ്.......
അമ്മയെ പൊന്നുപോലെ നോക്കുന്നവൾ....അവനുള്ളപ്പോൾ അമ്മയ്ക്ക് ഒരു സുഖമില്ലായ്മ വന്നാൽ എങ്ങിനെ നോക്കുമോ അതിനേക്കാൾ നന്നായ് അവന്റെ കുറവറിയിക്കാതെ ആ അമ്മയെ നോക്കുന്നവൾ....
അവന്റെ ഇഷ്ടങ്ങൾ അറിയുന്നവൾ...
അവനു വേണ്ടി മാത്രം ജീവിതം ആർപ്പിച്ചവൾ.....
ആ കുടുംബം നോക്കുന്നവൾ....
കറന്റ് ബില്ല് അടയ്ക്കുന്നത് മുതൽ സർവകാര്യങ്ങളും ഒരാണിനെപ്പോലെ ചെയ്തുതീർക്കാൻ പ്രാപ്തിയുള്ളവൾ....
അപ്പോളും അവന്റെ ഭാര്യയായിത്തന്നെ അഭിമാനത്തോടെ അന്തസ്സോടെ അവന്റെ പെണ്ണായി ഒരു പട്ടാളക്കാരന്റെ പെണ്ണായി ജീവിക്കുന്നവൾ....
ദിനവും ഒരിറ്റു കണ്ണീർ പ്രാർത്ഥനയോടെ സീമന്തത്തിൽ കുങ്കുമം ചർത്തുന്നവൾ......
ഉണ്ണിക്കണ്ണനുമുന്നിൽ എന്നുമാ താലിയെ കണ്ണോട് ചേർത്ത് പൂജിക്കുന്നവൾ....
ഒരു പ്രാര്ഥനയായ്...
കരുതലായ്
കരുതലായ്
എന്നുമാ കൈകളുടെ കരുത്തിൽ മാത്രം ഒതുങ്ങി ആ നെഞ്ചിലെ ചൂടിൽമാത്രം അലിഞ്ഞു അവനിൽ മാത്രം നിറഞ്ഞു ജീവിക്കുന്നവൾ.....
അവന്റെ വീടിനെ വീടായ് സൂക്ഷിക്കുന്നവൾ.....
ലീവിന് വരുന്ന നാളുകൾ അവനോടൊപ്പം എണ്ണി എണ്ണി കാത്തിരിക്കുന്ന പെണ്ണ്....
അവനു മുന്നിൽ മാത്രം വെറുമൊരു തൊട്ടാവാടി പെണ്ണ്...
അവനു മുന്നിൽ മാത്രം വെറുമൊരു തൊട്ടാവാടി പെണ്ണ്...
അവന്റെ അഭാവത്തിൽ അവന്റെ നേർപാതി....
അവൻ തന്നെ.....
ലീവ് തീരുന്ന അവസാന നാളിൽ മഴപെയ്യുന്ന രാത്രിയിൽ അവന്റെ നെഞ്ചിനെ കണ്ണീരിൽ നനയിച് അവനോടൊട്ടിക്കിടന്നു പൊട്ടിക്കാരയുന്നവൾ.....
ഒടുവിൽ അവനിഷ്ടമുള്ളതൊക്കെ പാചകം ചെയ്തു ബാഗിൽ നിറചു....
പോകും നേരം ആരും കാണാതെ നൽകുന്ന ചുംബനം നിറകണ്ണോടെ നെറ്റിയിലേറ്റു വാങ്ങി ആ നെഞ്ചിലൊന്നുകൂടെ മുഖമമർത്തി വിങ്ങിപ്പൊട്ടി ഒടുവിൽ സ്നേഹവും വിരഹവും നിറഞ്ഞ ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ച്.... അമ്മയെ ചേർത്ത് നിർത്തി അവനെ യാത്രയാക്കുന്നവൾ.....
പോകും നേരം ആരും കാണാതെ നൽകുന്ന ചുംബനം നിറകണ്ണോടെ നെറ്റിയിലേറ്റു വാങ്ങി ആ നെഞ്ചിലൊന്നുകൂടെ മുഖമമർത്തി വിങ്ങിപ്പൊട്ടി ഒടുവിൽ സ്നേഹവും വിരഹവും നിറഞ്ഞ ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ച്.... അമ്മയെ ചേർത്ത് നിർത്തി അവനെ യാത്രയാക്കുന്നവൾ.....
അങ്ങിനെയങ്ങിനെ നെഞ്ചുപൊടിക്കുന്ന ഒരുപാടിഷ്ടങ്ങളെ ഒരുപിടി കണ്ണീരിലൊതുക്കി ഒരു പുഞ്ചിരിയിലും ഒരു ചുംബനത്തിലും ഒടുവിൽ ഭാരത് മാതാ കീ ജയ് എന്ന ഹൃദയമന്ത്രത്തിലും ഒതുക്കിയ ഒരുപാടൊരുപാട് ധീര ജവാന്മാർ....
സമർപ്പിക്കുന്നു
ഈ എഴുത്ത്....
ഭാരതംബയെ കാക്കുന്ന ഓരോ ജാവാനും അവന്റെ കുടുംബത്തിനും.....
സൂര്യ....
No comments:
Post a Comment